Czy metoda in vitro jest bezpieczna dla dzieci poczętych w ten sposób? Czy państwo powinno ją refundować? Czy powinniśmy eksperymentować z genomem człowieka? Z prof. Stanisławem Cebratem, kierownikiem Zakładu Genomiki Uniwersytetu Wrocławskiego rozmawia o tym Maciej Sas (Gazeta Wrocławska)
Spodziewałem się, że będzie u Pana kolejka polityków, którzy chcą się dowiedzieć czegoś o in vitro. Tyle przecież ostatnio o tym mówią, więc taka wiedza powinna być im potrzebna… Tłumu nie widzę. Ktoś próbował się z Panem spotkać?
Z polityków nie. Chociaż wiedza naukowa bez wątpienia przydałaby się im w tym przypadku. Jednak – jak pan zapewne zauważył – w dyskusji na temat in vitro w ogóle nie mówi się o meritum sprawy, a więc o jakichkolwiek zagrożeniach, jaki to problem, co może zrodzić stosowanie tej technologii.
Mnóstwo jest ideologii, emocji, a z wiedzą krucho w tych dyskusjach.
Zawsze się mówi o problemach natury religijnej, politycznej, jeśli o społecznej to zwykle omija się zasadnicze problemy. Kończy się na tym, że ktoś będzie musiał do tego dopłacać. Nikt nie mówi natomiast o tym, jakie wady genetyczne mogą mieć dzieci, które przyjdą na świat dzięki in vitro. I o tym, kto je będzie utrzymywał.
Przede wszystkim jednak proszę mi wyjaśnić wątpliwość – mówi się, że in vitro to metoda leczenia niepłodności…
Książka „Płodność. Powrót do źródeł” jest dostępna w sklepie internetowym Wydawnictwa Inspiracje. Zapraszamy również do wysłuchania audycji radiowych, które można ściągnąć ze strony wydawnictwa.
Tematy poruszone w tej publikacji związane są z płodnością, małżeństwem i rodziną. Głównym jej zadaniem jest ukazanie piękna płodności oraz korzyści płynących ze znajomości naturalnego jej rytmu. Z drugiej strony książka ukazuje zło moralne i niebezpieczeństwa, które wynikają ze stosowania antykoncepcji oraz zgody na zapłodnienie pozaustrojowe – niebezpieczeństw dla zdrowia fizycznego, psychiki i więzi małżeńskiej. Książka niesie też nadzieję dla par uznanych za niepłodne ukazując im skuteczną metodę leczenia, jaką jest naprotechnologia.
Przystępny język, barwne przykłady oraz forma wywiadu – to wszystko sprawia, że książkę czyta się jednym tchem. Treści w niej zawarte przybliżą czytelnikowi zagadnienia poruszone przez papieża Pawła VI w encyklice „Humanae Vitae”. Książka składa się z czterech głównych części:
1. Zapis rozmowy z lekarzem ginekologiem-położnikiem Moniką Małecką-Holerek (która od wielu już lat działa w obronie życia) 2. Zapis rozmowy z lekarzem rodzinnym, NFPMC Adamem Kuźnikiem stosującym w swej praktyce leczenie za pomocą naprotechnologii 3. Świadectwa par małżeńskich, które borykały się z problemem niepłodności i leczyły się za pomocą naprotechnologii 4. Encyklika „Humanae Vitae” – pełna treść.
Oto krótka recenzja księdza doktora Franciszka Płonki napisana po zapoznaniu się z treścią pierwszej części książki: „Wielkie brawa dla Pani Dr Moniki za wspaniałe świadectwo; żywe, jednoznaczne, ludzkie, medyczne, małżeńskie, rodzinne, chrześcijańskie, budujące. Bogu niech będą dzięki i Pani Dr Monice i prowadzącym wywiad też”.
Fragmenty książki:
Wciąż przychodzą do mnie piękne, inteligentne kobiety, dla których płeć i płodność jest w pełni akceptowanym wyposażeniem. One promienieją kobiecością! Realizują nie tylko swoje plany związane z nauką, zawodem, ale poważnie myślą o sobie jako przyszłej żonie, matce. Wciąż spotykam mężczyzn, dla których ważni są nie tylko oni sami, ale także ich kobiety, na które czekają do dnia ślubu, potem wspólnie przygotowują się do poczęcia dziecka, razem rodzą, karmią i wychowują swoje pociechy. Wciąż przychodzą małżeństwa, dla których sprawy płodności, jedności, troska o sferę płci są ważnym zadaniem życiowym.
Monika Małecka-Holerek
W naprotechnologii chcemy traktować z godnością każdego człowieka. Do poczęcia w tej metodzie dochodzi wyłącznie w trakcie współżycia męża z żoną. (…) Uważamy, że godność człowieka, godność dziecka i godność małżeństwa
wymaga tego, aby współżycie małżeńskie było tą jedyną, niepowtarzalną sytuacją, kiedy to poczyna się nowy człowiek, nowa istota ludzka.
W ostatnim roku w Polsce wiele się mówi o NaProTechnology. Jest ona obecna w świecie już blisko 30 lat, w Europie – od około 10 lat, a w Polsce dopiero zaczyna być dostępna. Cóż to takiego i czym różni się od metod tzw. wspomaganego rozrodu? Okazuje się, że jest to po prostunowa dziedzina medycyny. Lekarz naprotechnolog kończy szkolenie oferowane przez Instytut Pawła VI w Nebrasce (USA) prowadzony przez prof. Thomasa Hilgersa, a diagnozując i lecząc stosuje znane w dzisiejszej nowoczesnej ginekologii metody diagnostyczne i lecznicze, tak wobec kobiety jak i mężczyzny.
Czym zatem NaProTechnologia się wyróżnia, dlaczego legitymuje się wysoką skutecznością w leczeniu niepłodności i uzyskiwaniu poczęcia w naturalny sposób w akcie współżycia małżonków?
Psychologiczny aspekt niepłodności. – Dr Jadwiga Łuczak-Wawrzyniak, Ginekologiczno-Położniczy Szpital Kliniczny Uniwersytetu Medycznego w Poznaniu w ramach konferencji NaProTECHNOLOGYTM W DIAGNOZOWANIU I LECZENIU NIEPŁODNOŚCI. Szanse, wyzwania efekty. Wrocław, 24.03.2012
Nasze dziecko przyszło na świat przy pomocy NaProTechnology – Jakub i Ilona Tarasiuk, Wrocław, świadectwo, studium przypadku w ramach w ramach konferencji NaProTECHNOLOGYTM W DIAGNOZOWANIU I LECZENIU NIEPŁODNOŚCI. Szanse, wyzwania efekty. Wrocław, 24.03.2012
Spodziewałem się, że będzie u Pana kolejka polityków, którzy chcą się dowiedzieć czegoś o in vitro. Tyle przecież ostatnio o tym mówią, więc taka wiedza powinna być im potrzebna… Tłumu nie widzę. Ktoś próbował się z Panem spotkać?